ج. ميزان احراز دخول وقت است.

ج. آن مکان‌هايى که شب و روز دارند، حکم آن معلوم است و آن جاهايى که شب و روز ندارند، مى‌توانند نزديک‌ترين مکان‌ها به آن جا که شب و روز دارند ملاک قرار داده و بر طبق آن نماز بخوانند.

ج. در شرايط معمولى نماز اوّل وقت افضل است و اگر مى‌تواند جمع بين هر دو کند.

ج. به هر طرفى که نماز بخواند،صحيح است.

ج. اگر بعد از نماز بفهمد نمازش صحيح است و اگر بين نماز بفهمد، بايد فورا آن را بپوشاند و نماز او صحيح است؛ ولى احتياط مستحب در فرض اخير اين است که نماز را تمام کند و دوباره بخواند.

ج. با مراعات آن چه در مسأله‌ى ۶۶٢ رساله آمده، مانعى ندارد.

ج. خير.

ج. اگر صرف رنگ باشد، مانعى ندارد.

ج. تا علم به تعلق خمس به عين آن لباس نباشد، مى‌توان با آن نماز خواند و در آن تصرف نمود.

ج. اگر صدق پوشيدن مى‌کند، نماز با آن باطل است، (به مسأله‌ى ٧٠٢ رساله رجوع شود).