ج. اگر اين مقبره ملک کسى نبوده يا اگر ملک بوده، مالک راضى به اين کار شده، اشکال ندارد و در هر حال، آن قسمت مسجد نيست.

ج. تا وقتى که نماز نخوانده‌اند، مسجد محسوب نمى‌شود.

ج. جايز نيست.

ج. نماز خواندن بدون حايل در صورت تقدّم يا تساوى زن با مرد بنابر اظهر، مکروه است، ولى براى امور غير از نماز چون غالبا موجب ارتباط و اختلاط بين آن‌ها مى‌شود، از اين کار احتراز شود، احتياطا.

ج. ساختن مسجد و تعمير مسجدى که نزديک به خرابى مى‌باشد، مستحب است.

ج. مسجدى است که در اوقات نماز معمولاً غالب اهالى شهر به آن جا مى‌آيند، هر چند که از آن محل هم نباشند.

ج. با اجازه‌ى متولّى مسجد جايز است.

ج. حرف زدن با ديگران در بين اجزاى اذان و اقامه جايز است، اگرچه مکروه است و اگر در حال اقامه باشد اعاده‌ى آن، مستحب است و اگر خيلى طول دهد که صورت اذان و اقامه به هم بخورد، از سر بگيرد.

ج. اکتفا مى‌کند. (به مسأله‌ى ٧۶٢ رساله رجوع شود.)

ج. نمازهايى که يقين داريد تمام آن قبل از وقت خوانده شده قضا دارد، در غير اين صورت قضا ندارد.