ج. خللى وارد نمى‌کند.

ج. نمازهاى او در حال نسيان و فراموشى صحيح بوده است.

ج. به گردن آويختن آن حرام و نماز با آن باطل است. (مسأله‌ى شماره‌ى ٧٠٢ رساله).

ج. لباس شهرت لباسى است که از جهت جنس يا رنگ يا نحوه‌ى برش و دوخت و مانند آن خلاف شأن و زىّ پوشنده‌ى لباس باشد ولى نماز با آن صحيح است.

ج. تصوير را به صورتى قرار دهند که مقابل نمازگزار نباشد و در غير اين صورت کراهت دارد، مگر در وقت نماز چيزى روى آن بيندازند که آن را بپوشاند.

ج. نماز مرد مکروه است.

ج. چنان چه قابل حمل به صحت نباشد، حکم مکان مغصوب را دارد، پس بايد با رضايت مالک باشد و آن چه در حال جهل خوانده شده، اعاده‌اش لازم نيست.

ج. از او بايد تحقيق و جستجو کنند که تا ممکن است از او اذن بگيرند و اگر به او دسترسى حاصل نشد و اجازه از او ممکن نشد، حاکم شرع آن زمين را به جماعتى اجاره دهد که آن جا را مصلّى کنند که اجاره به نفع مالک است و هروقت پيدا شد، پول اجاره را به او بدهند.

ج. نماز در آن بلامانع است، زيرا فقط ساختمان آن غصبى است که بايد پول آن را به مالک بدهند و بعد آن را وقف کنند.

ج. مسجد جامع از جامعيّت خارج نمى‌شود.