ج. حرف زدن با ديگران در بين اجزاى اذان و اقامه جايز است، اگرچه مکروه است و اگر در حال اقامه باشد اعاده‌ى آن، مستحب است و اگر خيلى طول دهد که صورت اذان و اقامه به هم بخورد، از سر بگيرد.

ج. اکتفا مى‌کند. (به مسأله‌ى ٧۶٢ رساله رجوع شود.)

ج. نمازهايى که يقين داريد تمام آن قبل از وقت خوانده شده قضا دارد، در غير اين صورت قضا ندارد.

ج. در صورتى که احتمال مى‌دهند دسترسى به چيزى پيدا کنند که به واسطه آن علم يا ظن به وقت پيدا مى‌کنند، احتياط در تأخير نماز است. ولى اگر به خاطر تأخير، خود به خود علم و يا ظن به وقت پيدا مى‌شود، احتمال دارد همين قدر که گمان به وقت پيدا کردند، بتوانند نماز بخوانند ولى اگر عسر و حرج نباشد احتياط در تأخير نماز است.

ج. بله، مى‌توان. (مسأله ۶۴١ رساله).

ج. اگر با عدم عسر و سختى، تمکن دارد که صورت و بدنش را با هم رو به قبله کند، احتياطا با رعايت قبله نماز بخواند و در غير اين صورت بدن بايد رو به قبله باشد و آن مقدّم بر صورت است.

ج. حجاب، پوشاندن محل‌هايى از بدن زن يا مرد است که در مسأله ١٩٣٧ رساله ذکر گرديده و هر چه بدن را بپوشاند حجاب است؛ ولى حجاب کامل براى زن چادر است.

ج. با مراعات آن چه در مسأله‌ى ۶۶٢ رساله آمده است، مانعى ندارد.

ج. بله، اشکال دارد و بايد آن‌ها را تطهير کرد.(مسأله ٧٢٠ رساله)

ج. بر طبق مسأله‌ى ۶٧۵ رساله عمل کند.