ج. اگر پوست پا و رنگ و شبح پيدا نباشد، اشکال ندارد.

ج. اگر از بواسيرى که دانه‌هاى آن بيرون نباشد، خونى به لباس يا بدن برسد، بنابر اظهر نمى‌تواند با آن نماز بخواند؛ مگر اين‌که مضطر و مجبور باشد با همين لباس يا بدن نماز بخواند يا براى شخص او آب کشيدن يا تعويض آن‌ها مشکل و سخت باشد. اما خون بواسيرى که دانه‌هاى آن بيرون است و يا اين‌که دانه‌هاى آن در داخل است، ولى مثل بواسيرى که در بيرون است، بدن يا لباسش را نجس مى‌کند، بدون اشکال نماز خواندن با آن جايز است.

ج. لازم نيست.

ج. به مقدار کمتر از پوشاننده عورت باشد.

ج. نمازخواندن با آن چرم باطل است.

ج. لباسى که نقش صورت حيوان يا انسان دارد، در نماز مکروه است؛ اگرچه پوشيدن آن در صورتى که خلاف شأن و زىّ پوشنده باشد، حرام است.

ج. تا وقتى که بين ورثه تقسيم نشده باشد، بايد به نحوى رضايت آن‌ها احراز شود؛ اگرچه بنابر اظهر عدم علم به کراهت مالک يا اماره‌ى موجب ظنّ به آن در جواز کافى است.

ج. چون خريدهاى او به ذمه بوده است، تصرف و نماز خواندن در آن خانه حلال و جايز است.

ج. نماز خواندن اشکال ندارد.

ج. خير، نمى‌تواند؛ يعنى در احراز رضايت يا همان عدم احراز کراهت مستأجر، مثل ديگران است.