ج. خير، بنابر توضيحى که در مسأله‌ى ١۴٠٠ رساله ذکر گرديده است.

ج. اگر از وقتى که از مؤونه خارج شده، يک سال بگذرد، خمس دارد بنابر احوط.

ج. به قيمت فعلى بازار محاسبه شود.

ج. ظاهرا خمس ندارد.

ج. منافع سال‌هايى که نيازمند به انتفاع از عين يا مال الاجاره آن نيست، احتياطا خمس آن‌ها را بدهد.

ج. اگر آن را تهيّه مى‌کند، مانع ندارد؛ به شرط احتياج به آن در تهيّه‌ى ماشين مورد لزوم؛ و در صورتى که صرف نشد در آن مورد يا مشابه آن از نيازها، خمس آن را بايد بدهد.

ج. حقوق ذکر شده از درآمد سال وصول است.

ج. خمس دارند به قيمت فعلى.

ج. اصل سرمايه خمس ندارد، يعنى آن مقدار از سرمايه که زندگى مطابق شأن او، بدون آن تأمين نمى‌شود خمس ندارد.

ج۱. در فرض مذکور خمس ندارد.

ج۲. در سال دوّم، اگر مازاد بر حاجت سال شد و ناچار به ذخيره براى رفع حاجت آينده نبود، احتياطا خمس آن را بدهد.

ج۳. در صورت مناسبت و شأن، خمس ندارد.