ج. اگر مورد نياز است، خمس ندارد.

ج. اگر سرمايه‌ى مورد نياز او بوده که اصلاً خمس ندارد وگرنه قيمت را حساب مى‌کند با فرض اختلاف گوسفندها در قيمت.

ج. در مورد اوّل اگر مورد نياز معيشت او بوده يا از اوّل به نيّت مخارج جهيزيه بوده، خمس ندارد و در مورد دوم هم اگر زايد بر مؤونه‌سال نباشد، خمس‌ندارد.

ج. اگر زايد بر مؤونه باشد، خمس دارد نسبت به سال قبل، و اگر مؤونه بوده و يا سرسال‌نمى‌توانسته بفروشد، هرچه سر سال خمسى‌آينده زياد آمد خمس‌دارد.

ج. بلى، با فرض اين که بدانند فروشنده خمس آن را نخواهد داد مگر اين که عرفا به منزله‌ى اتلاف باشد که خمس به ذمّه‌ى فروشنده منتقل شده باشد.

ج. خير، نمى‌توانند، اگر علوفه را از رنج سال قبل تهيه کرده‌اند.

ج. مورد اوّل خمس دارد، مگر اين که محلّ نياز بوده و ناچار از نگهدارى آن‌ها باشد، و مورد دوم خمس ندارد با فرض اين که به عنوان مؤونه استفاده شده است بدون تعلّق خمس.

ج. خير، لازم نيست.

ج. اگر مورد نياز نيستند، ترقّى قيمت آن‌ها خمس دارد، البته اگر از تورّم نباشد.

ج. در فرض مسأله خمس ندارد، اگر به نحوى جهت مؤونه بودن در آن باقى است.