ج. در صورت تقيّه، بايد لااقل حمد را مأموم ـ هر چند آهسته ـ بخواند.

ج. بله مى‌توان، ولى رکعت اوّل مأموم حساب نمى‌شود.

ج. بيشتر از سر تا نوک انگشتان پاى يک نفر که در سجده است فاصله نباشد.

ج. همان فاصله‌ى بين مردها بايد رعايت شود.

ج. اظهر جواز مساوات با امام، در محل ايستادن است، اگرچه احوط و افضل تقدم اندک امام است، و صدق تأخّر، مربوط به عرف است.

ج۱. در رکوع بنابر اظهر نمازش باطل است و اين اتفاق اگر در يک سجده واقع شود، نمازش صحيح است، ولى اگر در دو سجده اتفاق بيفتد، نمازش باطل است.

ج۲. نبايد به رکوع يا سجده برگردد.

ج. حدّ و مرزى ندارد، (مسأله‌ى ١١۴٣ رساله).

ج. مأمومين بايد رکوع را به جا آورند و نماز را فرادا بخوانند و امام اگر در سجده‌ى دوم فهميد، نمازش باطل است و اگر در سجده‌ى اوّل فهميد، بايد احتياطا نماز را با رکوع به جا آورد و باز نمازش را اعاده کند.

ج. به قصد ذکر مطلق مانعى ندارد.

ج. اشکال ندارد؛ ولى به صورت اختيارى اين فکرها را نکنيد.