ج. خير.

ج. مکروه است مأموم ذکرهاى نماز را به گونه‌اى بگويد که امام بشنود.

ج. چون نيّت اقتدا داشته و منظور او فرادا بودن تمام رکعات نماز خودش بوده، نماز او درست است.

ج. بله، مى‌تواند.

ج. خواندن اين نمازها اشکال ندارد و امام جماعت، نيّت جماعت مجدّد مى‌کند.

ج. خير.

ج. در صورت خواندن با جماعت بهتر است.

ج. آن چه مرقوم شد مضرّ به عدالت نيست؛ مگر در اين راه مرتکب کبيره شود يا بر صغيره اصرار ورزد.

 ج. اگر با وجود تمام شرايط وجوب، آن را ترک مى‌کند از عدالت ساقط مى‌شود و علم به اين مطلب لازم است.

ج. مأموم بايد عدالت امام را احراز کند به طُرُقى که توضيح آن در رساله آمده است. (به مسأله‌ى ١١٧١ رساله مراجعه شود).