ج. خير، نمى‌توانيد.

ج. اگر شک در حکم باشد نمى‌تواند اقتدا کند؛ و اگر شک در موضوع باشد مى‌تواند اقتدا کند و اگر در اثنا فهميد که به صورت اشتباهى غلط خوانده، خود مأموم آن قرائت را مى‌خواند، گرچه احتياط در اين است که قصد فرادا نمايد.

ج. خلاف احتياط است، بنابراين اشکال دارد.

ج. بايد آن امام را مأمومين عادل بدانند.

ج. بله، مى‌توان.

ج. بنابر احوط نمى‌توانند.

ج. خلاف احتياط است.

ج. به همان صورت که اگر پايين بودند، در همان مکان اتصال داشتند.

ج. چنان چه طورى باشد که اگر سر بردارد به مقدارى از قرائت امام مى‌رسد، بايد سر بردارد و با امام به رکوع رود و نمازش صحيح است؛ اما اگر طورى باشد که اگر برگردد به چيزى از قرائت امام نمى‌رسد، بايد سر بردارد و با امام نماز را  تمام کند و نمازش صحيح است و اگر سر برندارد تا امام برسد، باز هم نمازش صحيح است.

ج. مانع ندارد و قصد احتياط داشته باشد.