ج. نماز او فرادا مى‌شود.

 ج. اگر مأموم، زياد از امام عقب بماند، نمازش بنابر اقوى صحيح است، ولى معصيت کرده است و اگر اين مخالفت در نماز زياد واقع شود، مخصوصا اگر در چند رکن انجام بگيرد ممکن است از نماز جماعت خارج شود، ولى اصل نماز صحيح است.

ج. اگر قدر متيقّن ندارد، از اوّل حمد به قصد احتياط بخواند.

ج. مانعى ندارد.

ج. در صورت شنيدن قرائت در نمازهاى جهريّه، هم گوش دادن مستحبّ است و هم دعا و تسبيح آهسته که هر کدام فضيلت دارد.

ج. خالى از اشکال نيست.

ج. بايد شرايط خارجى صدور روايت ملاحظه شود.

ج. اگر ندانستن او به جهل به مسأله بر مى‌گردد، احتياطا اعاده کند.

ج. تا به حدّ بطلان نمازش نباشد، اقتداى به او جايز است.

ج. خير، دليل نمى‌شود.