ج. در صورتى که راه نجات فردى مسلمان متوقف و منحصر به دادن عضو به او باشد و تهيه آن از غير مسلمان هم ممکن نباشد، اشکالى ندارد.

ج. بايد بنابر احتياط واجب ميّت را سه تيمم بدهند و تيمم اوّل را به قصد مافى‌الذمه انجام دهند. و کسى که ميّت را تيمم مى‌دهد بنابراظهر بايد دست خود را به زمين زده و به صورت و پشت دست‌هاى ميّت بکشد؛ ولى احتياط در اين است که با دست خود ميّت نيز او را تيمم بدهند. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌هاى ۴٧١ و ۴٧٢ و ۴٧٣ رساله مراجعه شود.)

ج. تا جنين مرده خارج نشود و بدن او با ظاهر بدن مادر تماس نگيرد و يا سنّ او بيش از چهار ماه نباشد، غسل لازم ندارد.

ج. بله، و احتياطا او را تيمم هم بدهند.

ج. اگر غاسل بر او صدق نمى‌کند، مانعى ندارد و نيّت مقلِّب (کسى که جسد را جهت غسل حرکت مى‌دهد) مستحب است و نيّت دو نفر مشترک بر هر دو واجب است.

ج. بله، ناقض وضو است.

ج. خير.

ج. اين عمل مکروه است، ولى حنوط ميّت صحيح مى‌باشد.

ج. از مستحبات مورد تأکيد نزد شيعيان، گذاشتن دو چوب‌تر به همراه ميّت است که به آن «جريدتين» اطلاق مى‌شود، ميّت مرد باشد يا زن، نيکوکار باشد يا گناهکار، و چه احتمال عذاب قبر او برود يا خير و بهتر است يکى از آن‌ها را بالاى دست راست، به سمت بالاى استخوان ميان گلو و شانه گذاشت، به گونه‌اى که به بدن و پوست ميّت چسبيده باشد و ديگرى را در سمت چپ از روى پيراهن و زير سرتاسرى از استخوان ميان گلو و شانه‌ها هر جا که برسد، قرار داد.

ج. قصد قربت شرط است.