ج. احوط ترک اقتدا است.

ج. از اوّل نمى‌توان به او اقتدا کرد، بنابر احوط.

ج. مأموم واجب است به وظيفه فرادا عمل کند؛ و اگر لازم است تقيّه کند، حمد و سوره و لااقل حمد را به صورت آهسته بخواند، در غير اين صورت نماز را اعاده نمايد.

ج. اگر پيش از رکوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد، فقط  حمد را بخواند و خود را به امام برساند؛ اما اگر پس از رکوع متوجه شود که امام در رکعت سوم يا چهارم بوده، نمازش صحيح است.

ج. انتقال نيّت جماعت توسط مأموم، بعد از انتهاى نماز امام، به امام ديگر و يا فرادى، جايز است.

ج. اگر نماز آن مأمومين باطل نباشد مثل اين که انحراف آن‌ها از قبله سهوا باشد و يا فاصله شما با غير آن‌ها زياد نباشد، اشکال ندارد و در غير اين صورت اگر بعد از التفات و توجه به انحراف آن‌ها، قصد فرادا کنيد نماز صحيح است.

ج. اگر سبب قطع اتصال سايرين نباشد ـ مثل اين که يک نفر باشد ـ اشکال ندارد و در هر صورت نمازش صحيح است.

ج. نمازش صحيح است.

ج. اگر به قصد وظيفه بقيه نماز را خودش بخواند صحيح است، به خلاف اين که به جاى نيّت نکردن فرادا نيّت کند عدم فرادا بودن را.

ج. مأموم اگر فهميد بايد حمد را بخواند و جماعت صحيح است و امام بعد از نماز سجده‌ى سهو به جا مى‌آورد؛ احتياطا.