ج. اگر مسلمان بوده‌اند، جايز است.

ج. جايز نيست.

ج. ظاهرا کراهت دارد.

ج. تا ممکن است تصرّفات غير مرضيّه واقف يا مالک نشود، واللّه‌ العالم.

ج. آن چه لازم است، اجتناب از محرمات است هر چند با کمک ياد مرگ باشد و سرّ افسردگى ناصحيح، دنيازدگى است.

ج. در صورت امکان بايد با راهى که براى مادر راحت‌تر است بچه را از شکم او بيرون آورند، و اگر در آخر کار راه بيرون آوردن بچه در قطعه قطعه شدن او منحصر گردد، بايد چنين کنند. (و توضيح بيشتر در مسأله‌ى ۵۴۵ رساله ذکر شده است.)

ج. در موقع ضرورت جايز است و اگر عرفا جزو بدن انسان محسوب شود، پاک است.

ج. تا ممکن است به صورتى که در سؤال قبل ذکر شد غسل دهند يا صبر نمايند که خونريزى متوقف شود و در صورت عدم تمکن و يأس بايد غسل جبيره بدهند.

ج. غسل ميّت مثل غسل جنابت است، و احتياط مستحب آن است که تا غسل ترتيبى ممکن است، ميّت را غسل ارتماسى ندهند؛ و در صورت غسل ارتماسى، بايد آب قليل نباشد.

ج. تخته يا سنگى که روى آن ميّت را غسل مى‌دهند و پارچه‌اى که با آن عورت ميت را مى‌پوشانند و دست کسى که او را غسل مى‌دهد، بعد از تمام شدن غسل پاک مى‌شود.