ج. شخصى که اصلاً ناخن ندارد و مى‌خواهد ناخن مصنوعى بکارد، آن ناخن جزو بدن او نمى‌شود، چون رشد و نموّ ندارد و از اوّل اين کاشتن جايز نيست، چون اضطرار ندارد.

ج. در وضو و غسل اشکال پيدا مى‌شود و در داخل وقت نماز، ضايع نمودن امر واجب محسوب مى‌شود و قبل از وقت نماز هم خلاف احتياط است؛ ولى اگر اين کار را کرد و هنگام وضو يا غسل امکان بيرون آوردنِ آن نبود، بايد در مسح و غسل عمل به جبيره کند.

ج. اگر زير ناخن چرک باشد، وضو اشکال ندارد، ولى اگر ناخن را بگيرند بايد براى وضو چرک آن را برطرف کنند و نيز اگر ناخن بيشتر از حد معمول بلند باشد، بايد چرک زير مقدارى را که از معمول بلندتر است برطرف نمايند.

ج. مانع وضو نيست.

ج. بله، مى‌توان با آن جبيره نمود، به شرط اين که پاک باشد و زيادتر از حدّ را نپوشاند.

ج. مسح روى پاى مصنوعى فايده ندارد.

ج. همين احتياط جارى است.

ج. بازگشت آن به همان طهارت داشتن است که کفايت مى‌کند.

ج. مقدارى از بينى و دهان که ظاهر است، بايد شسته شود.

ج. اگر نسبت به آب وضو مستهلک است، مانعى ندارد و در اين جا نيّت وضو هم مى‌تواند با آن بنمايد.

ج. اعتنا نکنيد.