۵۶۶. حکم شرعى کثير الشک در اصل وضو و ملاک وسواس عمومى و خصوصى را بيان فرماييد.
ج. کسى که در اصل وضو کثير الشک است، اگر به حدّ وسواس برسد بايد به آن اعتنا نکند و شک در اصل فعل، مثل شک در اعضاى وضو و اجزا است. شک در يک چيز، سه مرتبه پياپى، اوّلين حدّ وسواس خصوصى است که اين وسواس از مقدّمات وسواس عمومى مى‌باشد.
۵۶٩. شخصى بعد از اين که وضو مى‌گيرد، احساس مى‌کند بادى از او خارج شده و مرتب وضو مى‌گيرد تا جايى که براى هر نماز چند مرتبه وضو مى‌گيرد، آيا اين گونه مسايل و تلقين‌ها باعث بطلان وضو نمى‌شود؟
۵۵٩. شخصى که مى‌داند يک وضو و يک حدث از او سر زده وظيفه‌اش چيست؟
ج. اگر نداند کدام جلوتر بوده است، چنان‌چه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد، و اگر بين نماز است، بايد نماز را رها کند و وضو بگيرد، و اگر بعد از نماز است، نمازى که خوانده صحيح است و براى نماز بعد وضو بگيرد.
۵۶١. اگر شخصى وضو گرفت و سپس آن را تجديد کرد و بعد از نماز متوجه شد که يکى از اين دو وضو قبل از نماز باطل شده، حکم نمازى که خوانده و نماز بعدى را بيان فرماييد.
ج. نمازى که خوانده صحيح است و براى نماز بعدى بايد وضو بگيرد.
