ج. اگر مزاحمت با وضو گرفتن کسانى که مى‌خواهند در آن‌جا نماز  بخوانند نداشته باشد، اشکال ندارد. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ٢٧٣ رجوع شود.)

ج. اگر عرفا به آن آب اطلاق شود، مضاف نيست و تطهير و وضو با آن جايز است.

ج. اگر احتمال ندهد که دستش را ولو با آب قليل شسته، بايد وضو و نماز را دوباره به جا آورد.

ج. اگر وجه شرعى دارد ـ هر چند احتياطى باشد ـ به قدر ضرورت و نياز مانع ندارد و در غير اين صورت اجتناب شود.

ج. دست را اگر قبل از شستن داخل آن آب کرده، بايد دست را آب بکشد ولى وضويش صحيح است.

ج. وضويش صحيح است، موارد اسراف مختلف است و اگر سبب ضرر رساندن مالى شود، حرام است.

ج. ضرورت ندارد، مگر آن که موادّ محلول، آب را مضاف کرده باشد.

ج. کراهت وضو با آب گرم شده با خورشيد، پس از خنکى آن بنابر احوط باقى است.

ج. صحيح است ولى قيمت آب را ضامن است.

ج. اشکال ندارد.