ج. در صورتى که آب گرم براى او ضررى ندارد بايد با آب گرم وضو بگيرد.

ج. احتياط واجب آن است که پيش از هر نماز مخرج بول و کيسه‌اى که نجس شده را آب بکشد يا عوض کند. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ٣١٨ رساله رجوع شود.)

ج. به مسأله‌ى ٣١٢ الى ٣٢٠ و نيز مسأله‌ى ٣٧٨ رساله رجوع شود.

ج. هر مقدارى که مى‌تواند نجاست را از بدن کم کند و اعضاى وضو را تطهير کند و وضو بگيرد و نمازش را بخواند.

ج. هر مقدارى که مى‌توانيد نجاست را از بدن کم کنيد و اعضاى وضو را تطهير کنيد و وضو بگيريد و نماز را بخوانيد.

ج. به مسايل ٣١٢ الى ٣٢٠ رساله رجوع کنيد.

ج. به وظيفه کسانى که نمى‌توانند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کنند، عمل نماييد. (مسايل ٣١٢ تا ٣٢٠ رساله رجوع شود.)

ج. بايد بر چيزى که حسّاس نيست، مثل قطعه سنگ پاک، تيمم کنيد.

ج. در اين باره به مسأله‌ى ٣١۶ رساله و قبل از آن مراجعه شود.

ج. ظاهرا همان حکم مبطون را دارد، که در رساله مذکور است. (به مسايل ٣١٢ تا ٣٢٠ رساله رجوع شود.)