ج. حرام است، و کسى که او را غسل مى‌دهد، اگر نگاه کند معصيت کرده، ولى غسل باطل نمى‌شود.

ج. استخوان آنان غسل و کفن و نماز دارد و مسّ آن هم موجب غسل مسّ ميّت مى‌شود، بنابر احوط.

ج. آرى، آن‌ها مقدّم‌اند.

ج. اگر آن قسمت جدا شده داراى استخوان است، چنان چه پيش از آن که آن قسمت جدا شده را غسل دهند، انسان آن را مس نمايد، بايد غسل مس ميّت نمايد.

ج. تا کاملاً نمرده و پس از مردن تمام بدن او سرد نشده است، غسل واجب نمى‌شود. (مسأله‌ى ۴٧۵ رساله).

ج. مستحبّ است غسل کند و وضو هم بگيرد.

ج. جماعت و فرادا در نماز ميّت وظيفه‌شان تقريبا يکى است و لذا ممکن است که خيلى از آن‌ها واجد شرايط نماز بر ميّت بوده‌اند، ولو فرض شود که شرايط نماز جماعت را نداشته‌اند، با اين که ممکن است بگوييم شرط جماعت را هم اين گونه عذرها دارند و خصوص اين عذر شايد احتياط هم نداشته باشد.

ج. صحيح است، ولى اگر بدن او به سببى مثل سيل و نظير آن خارج شد، بنابر احتياط واجب اين نماز اعاده شود.

ج. خير.

ج. بله، واجب است.