ج. بعد از برطرف شدن عين خون و پاک کردن محلّ، يک لحظه ـ ولو به نحو استدامه ـ آب به قصد غسل جريان پيدا کند کافى است و با چيزهايى مثل پنبه از نجس شدن کفن محافظت مى‌شود.

ج. چنان چه پدر و مادر او يا يکى از آنان مسلمان باشند، بايد او را غسل داد و اگر هيچ کدام از آن‌ها مسلمان نباشند، غسل دادن او جايز نيست.

ج. صبر کنند تا خون حيض تمام شود و بعد از تطهير موضع نجس غسل را ادامه دهند و از سرگرفتن لازم نيست.

ج. در اين فرض محرم غسل مى‌دهد و احتياط به ضمّ تيمّم هم مى‌نمايند. (ص ١٧٠ جامع‌المسائل.)

ج. براى مس استخوان و دندانى که از مرده جدا شده باشد و آن را غسل نداده‌اند، بنابر احتياط واجب بايد غسل کرد؛ و هم چنين براى مس استخوانى که از زنده جدا شده و گوشت ندارد، بنابر احوط غسل واجب است.

ج. خير.

ج. مازاد بر واجب با التفات ظاهر اين است که وصيّت است و از ثلث محسوب مى‌شود.

ج. انسان مؤمن با مؤمنين در جهت ايمان آن‌ها دشمنى ندارد.

ج. به پاسخ سؤال قبلى و نيز به مسأله ۵٣١ رساله رجوع شود.

ج. اگر عرفا نماز بر آن ميّت صدق مى‌کرده است، نماز صحيح بوده است.