ابن‌رشد در اعتبار قیاس می‌نویسد: از سویی، شریعت و احکام آن برای بشر تا قیامت ثابت است و از سویی دیگر، مسائل غیرمتناهی است، و بااین‌حال احادیث مرویه از پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم متناهی است، و تطبیق غیرمتناهی بر متناهی محال و ممتنع است؛ بنابراین قیاس حجت است، زیرا اگر قیاس حجت نباشد، لازمه‌اش تطب...

سیوطی بر جواز اضافه اسم فاعل الف‌ولام‌دار به ضمیر «نا»، به کلمه «أَلْجاعِلُنا» ـ که در خطبه شافعی آمده ـ استشهاد می‌کند،١ ولی اهل تسنن به فهم امام جواد علیه‌السلام از آیه «أَنمَا غَنِمْتُم»؛٢ که منظور از «غَنِمْتُم» مطلق غنیمت است، نه خصوص غنایم جنگ آنجا که می‌فرماید: «أَما الْغَنائِمُ وَ الْفَوائِد...

ما خطاب به عامه می‌گوییم شما که گفتید: «حَسْبُنا کتابُ الله؛ کتاب خدا برای ما کافی است»١ و عترت را کنار گذاشتید، آیا آیه شریفه «لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏؛ بگو: من در برابر آن [ابلاغ رسالت] پاداشی جز مودّت نزدیکانم نمی‌خواهم»...

ممکن است کسی بگوید: رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نسبت به هر دو ثِقل (قرآن و عترت)، سفارش فرموده است، آنجا که فرمود: «إِنی تارِک فِیکمُ الثقْلَینِ، أَحَدُهُما أَکبَرُ مِنَ الآخِرِ: کتابُ الله‏ِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السماءِ إِلَی الأرْضِ؛ وَ عِتْرَتی اهل‌بیتی. وَ إِنهُما لَنْ یفْتَرِقا حَتی یرِد...

حدیث تمسک به ثقلین،...

شخصی عبای پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را با شدت بر گردن حضرت فشار داد و کشید و باعث خراش و ناراحتی حضرت شد، ولی حضرت فرمود: آیا از انتقام نترسیدی؟ وی گفت: مطمئن بودم که انتقام نمی‌گیری. ما باید در تحصیل صبر و حلم و تواضع سعی کنیم، و از اینکه دیگران از ترس به ما احترام بگذارند، احتراز کنیم، به‌خصو...

با اینکه به ما نه وحی می‌شود و نه الهام، به آن واسطه‌ای که به او وحی و الهام می‌شود توجه نمی‌کنیم، درحالی‌که در تمام گرفتاری‌ها ـ اعم از معنوی و صوری، دنیوی و اخروی ـ می‌توان به آن واسطه فیض (امام عصر علیه‌السلام) رجوع کرد. اگر مردم سیم تلگرافشان با واسطه فیض، قطع شود، مثل زمان عدم دسترسی به پیغمبر ...

یکی از عامه رساله‌ای نوشته است که نزد بنده موجود است به نام «أَلناهِیةُ عَنِ الطعْنِ عَلی مُعاوِیةَ»! در صورتی که در کتب خود آنها آمده است که حضرت صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: «إِذا رَأیتُمْ مُعاوِیةَ عَلی مِنْبَرِی، فَاقْتُلُوهُ؛ هرگاه معاویه را بر بالای منبر من دیدید، او را بکشید».١...

یکی از عجایب و کرامات عبدالله، پدر بزرگوار رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و برادر ابوطالب، این بود که با آن زیبایی و جوانی، از کوچه‌ای در مکه عبور می‌کرد، جمیله‌ای بسیار وجیهه و زیبا او را به خود در برابر صد شتر دعوت نمود، آن هم فقط برای یک بار، ولی عبدالله سلام‌الله‌علیه گفت: «وَلَک مِأَةُ بَعِی...

تمام این گرفتاری‌ها و ذلت‌ها را که بر سر ما مسلمان‌ها می‌آید، خودمان برای خود درست کرده‌ایم، زیرا از روز اول نگذاشتیم حق به اهلش برسد....