سیوطی بر جواز اضافه اسم فاعل الفولامدار به ضمیر «نا»، به کلمه «أَلْجاعِلُنا» ـ که در خطبه شافعی آمده ـ استشهاد میکند،١ ولی اهل تسنن به فهم امام جواد علیهالسلام از آیه «أَنمَا غَنِمْتُم»؛٢ که منظور از «غَنِمْتُم» مطلق غنیمت است، نه خصوص غنایم جنگ آنجا که میفرماید: «أَما الْغَنائِمُ وَ الْفَوائِدُ»٣ که از قبیل عطف تفسیری است، اعتنایی ندارند با اینکه آن حضرت از عرب و طائفه قریشی است: «لا یقاسُ بِآلِ محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم مِنْ هذِهِ الأمةِ أَحَدٌ؛ هیچ یک از افراد این امت را نمیتوان با آلمحمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم مقایسه نمود».۴
خطبههای امیرالمؤمنین علیهالسلام در نهجالبلاغه و خطبههای سایر ائمه اطهار علیهمالسلام اصلاً ربطی به خطبههای دیگر خلفا و علما از صدر اسلام تا به حال ندارد.
با اینکه در میان خلفا، خطبههای عبدالملک از همه مقدم است و نیز به گمانم ابنزبیر است که میگوید: خود را کشتم تا توانستم این خطبهها را برای نماز جمعه فراهم کنم، ولی اصلاً با خطبههای ائمه اطهار علیهمالسلام که ارتجالی و درعینحال مسجّع است و الفاظ شیوا و با چه مضامین بسیار عالی ایراد شده است، ربطی ندارد و قابل مقایسه نیست.
عامه، خود اقرار میکنند که ما از رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم جز تعداد اندک روایت نداریم، ولی اهلبیت علیهمالسلام میگویند ما همه چیز را از رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم داریم. اتفاقاً آن مقدار از روایات احکام [تکلیفی و وضعی] هم که اهل تسنن دارند، بر ائمه اطهار علیهمالسلام عرضه شده است و خیلی را تکذیب کردهاند و بعضی را تصدیق نمودهاند. روایات وارده در مستحبات را هم که آنان نقل کردهاند، ما هم به ضمیمه روایات «مَنْ بَلَغ»۵ در مقام عمل معتبر میدانیم.