مادرم که به رحمت خدا رفت، پدرم تنها شد. کاری هم نمی‌توانستم بکنم. چون من ساکن آن شهر نبودم. به آقا ماجرا را گفتم. گفتند: «بروید پیش پدرتان. مشکلی نیست. از همانجا درستان را ادامه دهید. ولو با یک نوار صوتی». ذکرها فرشته‌اند، ص٨٨ براساس خاطره یکی از شاگردان   ...

آیت‌الله مصباح یزدی رحمة‌الله‌علیه: به نظر می‌آید، من مکرر این تعبیر را از مرحوم آیت‌الله بهجت‌ شنیدم، رضوان‌‌الله‌‌علیه؛ می‌فرمودند: «سؤال شد، که حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها فقط برای مردم قم شفاعت می‌کنند یا برای همه مسلمان‌ها؟  جواب دادند برای مردم قم، میرزای قمی کافی است، حضرت معصومه‌ سلام‌الله‌ع...

مرحوم آیت الله مصباح یزدی:  مرحوم آقا مصطفی [خمینی] رضوان‌الله‌علیه از پدرشان مرحوم امام اعلی‌الله‌مقامه نقل می‌کرد:  «آقا معتقدند جناب آقای بهجت دارای مقامات معنوی بسیار ممتازی هستند.»   از جمله مطالبی که از پدرشان درباره‌ی آقای بهجت نقل می‌کردند این بود که:  ایشان(آیت‌اللّٰه بهجت)، دارای موت اختیا...

هرگاه از قم به مشهد مشرف می‎شد و هم چنین در راه بازگشت از مشهد به قم، در تهران توقفی می‎کرد و به زیارت حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام می‎رفت....

  مرز مهران بسته شده بود و بعد از چند روز سرگردانی، کربلا ندیده، برگشتند. حضرت آیت‌اللّٰه بهجت ، به ایشان پیغام داده بود:  «بگویید قبل از اینکه برگردند قم، اول بروند زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام که ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام را بگیرند.»...

 اولین باری که دیدمش، گفت: «بروید متاهل شوید!» گفتم: «می‌خواهم درس بخوانم آقا.» گفت: «مگر شیخ انصاری زن و بچه نداشت؟! بروید با ازدواج، یک هم‌مباحثه‌ای برای خودتان انتخاب کنید.» به شیوه باران، ص۶٣   ...

پرسیدم: «سعادت دنیا و آخرت را در چه می‌دانید؟» فرمود: «در اینکه گناه نکنید.» چند دقیقه بعد به امید جواب مفصل‌تری، دوباره سؤالم را تکرار کردم؛ باز فرمود: «که گناه نکنید.» آخرش که داشتم می‌رفتم هم باز پرسیدم؛ گفتم شاید این «که گناه نکنید» از خاطرش رفته باشد. جواب داد: «گناه نکنید»! حرف اول و آخرش همین...

دست‌فروش عرب، با آن هیکل درشت، خوابیده بود وسط مسجد. ما دور تا دور نشسته بودیم، منتظر شروع درس. گفتیم حالا بیدار می‌شود، حالا بیدار می‌شود... ولی بیدار نشد. با ورود آقا، یکی از طلبه‌ها خیز برداشت که برود بیدارش کند؛ آقا آرام گفت: «نه... کاریش نداشته باشید!» بعد گفت: «اَلَسْنٰا نٰآئِمٖینَ؟[آیا ما خوا...

صورتش پر از خاک بود.خیلی از بچه‌ها شهید شده بودند. امید به پیروزی نداشت و این را باید از بقیه مخفی می‌کرد. همه، حواس‌شان به او بود. فرماندۀ لشکر بود. رفت توی سنگر، گوشی را برداشت. *** هنوز خوابم نبرده بود. به عقربه‌های ساعت خیره شده بودم. تلفن زنگ زد. این وقت شب؟! گوشی را برداشتم. صیاد شیرازی بود. م...

با احمد رفیق بودیم؛ اما چندسالی بود که به‌خاطر  یک اختلاف مالی، میانۀ‌مان شکرآب شده بود.  هر کدام‌ حق را به خودمان می‌دادیم.  گرۀ دعوا که کور شد، برای قضاوت رفتیم پیش آقای بهجت. اول احمد حرف‌هایش را زد، بعد هم من از سیر تا پیاز ماجرا را گفتم. این میان، احمد برای کاری از اتاق بیرون رفت.  حرف‌های من ک...