ج. در وضو، فاصله زمانى بايد به اندازه‌اى باشد که در زمان شروع عضو بعدى، مجموع اعضاى سابق در هواى معتدل نخشکيده باشد؛ ولى در غسل، موالات لازم نيست. (جهت توضيح بيشتر به مسأله‌ى ٢٨٧ رساله رجوع شود.)

ج. خوابى که به واسطه‌ى آن چشم نبيند و گوش نشنود؛ ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود، وضو باطل نمى‌شود؛ و هم‌چنين است اگر گوش هم نشنود ولى نخوابيده باشد، مثل اين که به فکر مشغول باشد.

ج. خير اشکال ندارد.

ج. خير، به اين احساس و خيالات توجه نکند.

ج. اگر مزاحمت با وضو گرفتن کسانى که مى‌خواهند در آن‌جا نماز  بخوانند نداشته باشد، اشکال ندارد. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ٢٧٣ رجوع شود.)

ج. براى وضو و غسل مانعى ندارد.

ج. بله، با مسح بر انگشت بزرگ، وضو صحيح است.

ج. احتياط واجب آن است که پيش از هر نماز مخرج بول و کيسه‌اى که نجس شده را آب بکشد يا عوض کند. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ٣١٨ رساله رجوع شود.)

ج. بايد نمازش را بنابر احوط دوباره بخواند.

ج. در شستن دست به آن چه که از دست باقى مانده اکتفا مى‌نمايد با حفظ ترتيب از مرفق به طرف مچ بنابر احتياط، و با کف دست سالم همه‌ى مسح‌ها را انجام مى‌دهد.