ج. ظاهرا همان حکم مبطون را دارد، که در رساله مذکور است. (به مسايل ٣١٢ تا ٣٢٠ رساله رجوع شود.)

ج. مانعى ندارد.

ج. بله، ظاهرا طهارت حاصل شده است.

ج. نمى‌توان بدون وضو مسّ کرد، به خاطر وجود ضمير در آن.

ج. کفايت مى‌کند.

ج. مقدار فاصله بين انگشت شست و انگشت ميانى به اضافه‌ى مقدار کمى براى يقين، لازم است شسته شود و غير از آن ضرورتى ندارد که شسته شود. (توضيح بيشتر در مسأله‌ى ٢٣٨ رساله آمده است.)

ج. خير، بايد تا آخر انگشت‌ها شسته شود.

ج. فقط پاک بودن محل مسح، شرط است و بقيه سر لازم نيست پاک باشد.

ج. خير ضرر ندارد، زيرا ميزان، جاى مسح است که بايد خشک باشد.

ج. ابتدا بايد پا را خشک کرد و سپس مسح نمود، البته اگر رطوبت پا به قدرى کم است که آب مسح بر آن غالب است، اشکالى ندارد.