ج. آن نماز را دوباره بايد بخواند.

ج. در زير چادر وضو بگيرد و به مقدار واجب و به مثل مرتبه‌اى از تدهين[fn value="١"]ريختن آب کم و ماليدن آن بر اعضا.[/fn] اکتفا نکند.

ج. استحباب ندارد و اطلاق آن مشکل است، مگر از اوّل قصد داشته باشد با دست کشيدن، غَسْل را انجام دهد.

ج. اگر وجه شرعى دارد ـ هر چند احتياطى باشد ـ به قدر ضرورت و نياز مانع ندارد و در غير اين صورت اجتناب شود.

ج. دست را اگر قبل از شستن داخل آن آب کرده، بايد دست را آب بکشد ولى وضويش صحيح است.

ج. اگر سرمه مانع رسيدن آب به پوست است، لازم است برطرف شود.

ج. در صورت داشتن جرم مانع محسوب مى‌شوند اما اگر فقط رنگ آن به اعضاى وضو باقى مانده باشد، مثل رنگ گردو اشکالى ندارد.

ج. هر مقدارى که مى‌توانيد نجاست را از بدن کم کنيد و اعضاى وضو را تطهير کنيد و وضو بگيريد و نماز را بخوانيد.

ج. بايد بر انگشت‌هاى ديگر پا که باز است مسح کند و اگر چنين نکرده، وضو صحيح نبوده است.

ج. در فرض بطلان وضو و عدم عمل به وظيفه بايد قضا کند.