ج. يکى از اعمال واجب يا مستحب را بايد نيّت کند يا همان با وضو بودن را نيت نمايد. (توضيح بيشتر در مسأله‌ى ٣٢۶ رساله آمده است.)

ج. در جهت شستن به نيّت وضو، رعايت ترتيب عرفى از بالا به پايين لازم است ولى ريختن آب به پايين‌تر اشکال ندارد.

ج. اگر ترتيب عرفى از بالا به پايين صادق باشد، اشکال ندارد.

ج. اگر احتمال بدهد که به قدر مسح واجب، رطوبت کف دست با آب اعضاى ديگر مخلوط نشده، محکوم به صحّت است و در غير اين صورت بايد آن‌ها را قضا کند.

ج. بايد موهاى اضافى را کنار بزند و بر بن موهاى مربوط به جلوى سر مسح نمايد و همين که عرفا از بالا به پايين باشد، کافى است.

ج. آن وضو و نمازها باطل بوده است.

ج. احوط لزوم تقديم است.

ج. اشکالى ندارد.

ج. لازم نيست اعتنا کند.

ج. نمازى که خوانده صحيح است و براى نماز بعدى بايد وضو بگيرد.