ج. گفتن تلبيه ها و تکرار آن هنگام بر خواستن از خواب، بعد از هر نماز واجب و مستحب، وقت رسيدن به سواره، هنگام بالا رفتن از تل يا سرازير شدن از آن، وقت سوار شدن يا پياده شدن واوقات سحر حتى در حال حيض و نفاس مستحب است.

ج. پس از خروج اوّلين جزء بچه، نفاس است.

ج. استحاضه کثيره آن است که خون علاوه بر نفوذ در پنبه‌اى که زن داخل مهبل مى‌نمايد از آن بگذرد و به دستمال هم برسد.

ج. اگر لکه‌هاى خونى متصل نباشد استحاضه است. ولى اگر لکه‌ها اتصال دارد يا اين که به ظاهر متصل نباشد و خارج نيايد ولى در باطن خون باشد حيض است. خلاصه اين که: اگر لکه‌ها متصل نباشد ولو در باطن، استحاضه است.

ج. اگر خون استحاضه پيش از وقت نماز هم بيايد اگرچه زن براى آن خون، وضو و غسل را انجام داده باشد بايد در موقع نماز، وضو وغسل را به جا آورد.

ج. ظاهرا صحت طواف مستحب هم براى قليله با وضوى مستقل است و براى متوسطه و کثيره با غسل و وضوى جداگانه مخصوصا اگر طواف در غير وقت نماز باشد.

ج. براى اوّلين نماز بعدى غسل متوسطه به جا مى‌آورد و براى نمازهاى ديگر فقط وضو مى‌گيرد و ساير وظايف قليله را به جا مى‌آورد.

ج. بله.

ج. در صورتى که روزهايى که خون ديده و روزهايى که در وسط پاک بوده، روى هم از ده روز بيشتر نشود، تمام اين مدت را حيض قرار مى‌دهد.

ج. هفت روز اوّل آن حيض وپنج روز بعد استحاضه مى‌باشد. چون زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى که در روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، حيض است، وخونى که بعد از روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد استحاضه است.