ج. واجب است فورا خود را کنار بکشد.

ج. گفتن تلبيه ها و تکرار آن هنگام بر خواستن از خواب، بعد از هر نماز واجب و مستحب، وقت رسيدن به سواره، هنگام بالا رفتن از تل يا سرازير شدن از آن، وقت سوار شدن يا پياده شدن واوقات سحر حتى در حال حيض و نفاس مستحب است.

ج. پس از خروج اوّلين جزء بچه، نفاس است.

ج. استحاضه متوسطه آن است که خون در پنبه‌اى که زن داخل مهبل مى‌نمايد، نفوذ مى‌کند، اما از پنبه به دستمال جارى نمى‌شود.

ج. يعنى اگر به طور متصل خون ببيند يا مثلاً ٧ روز خون ببيند و پاک شود و دوباره مثلاً ٣ روز خون ببيند، در اين هشت روز ـ از روز دهم تا روز هيجدهم ـ بنابر احتياط مستحبى اکيد، هم وظيفه استحاضه را انجام دهد و هم کارهايى که در حال نفاس حرام است را ترک کند يعنى بين وظيفه استحاضه و نفاس جمع کند.

و در روز هيجدهم غسل نفاس را به قصد وظيفه و رجاى مطلوبيت به جا آورد که در متوسطه و کثيره با غسل استحاضه در عمل متحد است.

ج. بايد براى نماز ظهر وعصر غسل کند و اگر براى نماز ظهر وعصر غسل نکند بايد پيش از نماز مغرب وعشا غسل نمايد چه آن که خون بيايد يا قطع شده باشد.

ج. اگر از زمان غسل در هتل تا وقت طواف باز خونى و لو در باطن مى‌آيد، بايد در نزديکى مسجد غسل کند.

ج. براى اوّلين نماز بعدى وظيفه کثيره را انجام مى‌دهد و براى نمازهاى ديگر وظيفه متوسطه يا قليله را انجام مى‌دهد.

ج. اگر در ايام عادتِ زن باشد آن را خون حيض قرار مى‌دهد وگرنه بايد به وظيفه‌اى که مشترک بين حيض و نفاس است عمل کند، يعنى لازم نيست آن‌چه بر حائض واجب است ولى بر نفساء واجب نيست وآن‌چه بر نفساء واجب است وبر حائض واجب نيست به جا آورد. گرچه انجام دادن مجموع وظايف حائض و نفساء، مطابق احتياط است؛ بلکه اين احتياط در صورت امکان ترک نشود ودر صورت عدم امکان احتياط، مخالفت قطعيه ننمايد.

ج. مدت حيض بيشتر از ده روز نمى‌شود.