ج. به خودى خود اشکال ندارد.

ج. به اقلّ واجب با لحن متعارف جواب بدهد.

ج. حرام است.

ج. بله.

ج. در مقابل نامحرم اشکال دارد.

ج. در مواقع غير مناسب بهتر است ترک شود، ممکن هم هست گاهى موجب تمايلاتِ بد باشد و معرضيّت فتنه و فساد داشته باشد که در اين صورت جايز نيست.

ج. چون معرضيت براى فساد دارد، اشکال دارد.

ج. اگر خوف مفسده نباشد، ظاهرا جايز است.

ج. با احتمال تأثير، بايد امر به معروف و نهى از منکر کرد و اگر تأثير نکرد، با آن‌ها معاشرت نکند.

ج. نظر با ريبه، نگاهى است که همانند کسى که نظر سويى دارد، باشد، اگرچه خوف فتنه نباشد و لذت اعم از ريبه است، واللّه‌ العالم.