ج. النّظر الى الوجه والکفّين من غير ريبة مورد الاحتياط المطلوب، وامّا غيرهما فتعمّد النّظر بلاضرورة ممنوع، و کذا إدامة النظر بلاضرورة، فعلى من وقع نظره لا عن عمد أن لا يکرّر و لا يديم الاّ للضّرورة.[1]

[1]. در دانشگاه‏ها رفت و آمد زنان با پوشش و حجاب نامناسب فراوان شده است و چشم پوشاندن کامل از آنان بسيار دشوار است، نگاه کردن غير عمدى به آنان علارغم علم به ابتلا به چنين نگاه‏هايى هنگام ورود به دانشگاه چه حکمى دارد؟ آيا نگاه‏هاى عادى غير شهوانى به زنان آرايش کرده جايز است يا نه؟

ج. بنابر احتياط مستحب بايد از نگاه کردن به صورت و دو دست چنين زنانى پرهيز کرد و در غير از اين دو موضع، نگاه عمدى بدون ضرورت به آنان ممنوع است، و نيز ادامه نگاه غير ضرورى نيز ممنوع مى‏باشد، بنابراين کسى که نگاهش به صورت غير عمدى به چنين افرادى مى‏افتد، نبايد نگاهش را تکرار کرده و يا آن را ادامه دهد؛ مگر در صورت ضرورت.

ج. نگاه کردن غير عمدى اشکالى ندارد، اما بايد از تکرار يا ادامه نگاه پرهيز نمود ولى تحصيل کردن در اين کلاس‌ها اگر از وقوع در حرام ايمن نيست، حرام است.

ج. نظر عمدى خلاف احتياط است و حفظ نظر (بدون ادامه و بدون تهييج) نيز واجب نيست، مگر برداشت بدى شود و ديگران اين‌طور به نظرشان بيايد که آن‌چه جايز نيست، او جايز مى‌داند.

ج. اگر قصد لذت نداشته باشند مى‌توانند غير از عورت، به تمام بدن يکديگر نگاه کنند. (به مسأله‌ى ١٩٣٩ رساله رجوع شود.)

ج. دختر نبايد نزد استاد مرد به نحوى که موجب اختلاط زن و مرد است درس بخواند، مگر اين که از پشت پرده باشد و خوف مفسده‌اى هم در کار نباشد.

ج. حرام است.

ج. اگر آن نگاه تکرار نشده و يا ادامه نيابد، اشکال ندارد.

ج. نگاه کردن به زن مسلمان بدون ريبه هم جايز نيست، مگر وجه و کفين.

ج. اگر موجب تهييج شهوات اهل آن است، جايز نيست.

 ج. نگاه کردن به قسمتى از بدن مرد نامحرم که غالبا باز است ـ مثل سر ـ اشکالى ندارد، مگر اين که نگاه کردن کمک به معصيت باشد و در غير اين مواضع بنابراحتياط واجب حرام است.