ج. ظاهرا نظر ريبه عبارت است از نگاهى که شبيه به نگاه قصد کننده حرام است، اگرچه به عدم وقوع در حرام، علم داشته باشد.

ج. اگر مفسده‌اى نداشته باشد، اشکال ندارد.

ج. مجرد نگاه کردن بدون قصد لذت و در صورتى که خوف وقوع در حرام نباشد جايز است، ولى دست دادن با آن‌ها جايز نيست.

ج. در هر حال رعايت احکام شرع واجب است.

ج. اگر به مواضع محرّمه باشد، باز هم حرام است.

ج. حرام است.

ج. حفظ نظر به آن‌چه خودشان آشکار مى‌نمايند، غير عورتين، لازم نيست.

ج. بنابر احتياط واجب نگاه کردن مرد به بدن و موى دخترى که نه سال قمرى‌اش تمام نشده، ولى خوب و بد را مى‌فهمد جايز نيست؛ اگرچه بدون قصد لذت هم باشد. هم‌چنين نگاه کردن زن به بدن پسرى که بالغ نشده ولى خوب و بد را مى‌فهمد، جايز نيست.

ج. با توجه و التفات جايز نيست.

ج. حرام است، مگر در مورد ضرورت که اقتصار بر حدّ ضرورت مى‌شود.