صفحه اصلی

در حال بارگیری...

استفتائات احکام روزه

٢٧٨۶. آيا انسان مى‌تواند نذر کند که روزه‌ى قضاى ماه رمضان خود را در سفر بگيرد؟  

ج. صحيح نيست.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5268 | پیوند ثابت
٢٧٩٩. آيا چرک و خلط گلو، روزه را باطل مى‌کند يا نه؟  

ج. اگر به فضاى دهان نرسد، باطل نمى‌کند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5287 | پیوند ثابت
٢٨١۵. آيا استمناء يعنى آن که انسان با خود کارى کند که منى بيرون بيايد و يا اگر به تصويرى يا فيلمى نگاه کند و يا با تخيّل، منى از او خارج شود نيز استمناء است و روزه را باطل مى‌کند؟  

ج. فرقى نمى‌کند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5303 | پیوند ثابت
٢٨٣١. شخصى در روز ماه رمضان محتلم شده است، آيا فورا بايد غسل کند، يا مى‌تواند تا غروب غسل نکند؟  

ج. لازم نيست فورا غسل کند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5320 | پیوند ثابت
٢٨۴٧. آيا اگر با قرص جلوى عادت گرفته شود، براى روزه اشکال دارد؟  

ج. خير.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5336 | پیوند ثابت
٢٨۶٣. در صورتى که مسافر در ماه مبارک رمضان به سوى وطن خود حرکت نمايد و هم زمان با اذان ظهر، نزديک وطن خود برسد؛ ولى شک نمايد که آيا مقدار مسافت مانده وطن محسوب مى‌شود يا نه، تکليف چيست؟  

ج. بايد قبل از ظهر به شهر خودش وارد شود، يعنى به حدّى برسد که ديگر عرفا مسافر بر او صدق نکند و با شک در اين مطلب بنابر نرسيدن بگذارد و در صورت رسيدن به حدّ ترخّص و نرسيدن به شهر، احتياط مورد دارد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5352 | پیوند ثابت
٢٨٧٩. بعضى از پزشکان خوردن قرص در ماه مبارک رمضان را به واسطه‌ى ضرورت‌هاى طبّى توصيه مى‌کنند، آيا روزه انسان چه حکمى دارد؟  

ج. روزه را باطل مى‌کند و در مورد ضرورت، کفّاره ندارد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5368 | پیوند ثابت
٢٨٩۵. در کودکى به علت ضعيف بودن، پدرم اجازه روزه گرفتن نمى‌داد و نمى‌دانستم که بايد قضا شود، حال نسبت به قضاى آن‌ها چه کار کنم؟  

ج. بايد قضاهاى آن را به جا آوريد و براى هر روزه، يک مد طعام به فقير، کفاره‌ى تأخير بدهيد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5385 | پیوند ثابت
٢٩١١. اگر کسى روزه‌ى کفّاره بر عهده اوست، آيا مى‌تواند روزه‌ى استيجارى بگيرد؟  

ج. بله، مى‌تواند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5401 | پیوند ثابت
٢٩٢٧. مدت ١٣ سال روزه نگرفته‌ام، کفاره آن چه قدر است و اگر قدرت پرداخت آن را نداشتم، تکليف چيست؟  

ج. اگر عمدا نگرفتيد، قضا و کفاره‌ى عمدى و کفاره‌ى تأخير دارد در وقت تمکن؛ هر چند به تدريج تا آخر عمر بايد بگيرد و با عدم تمکن، بدليّت ١٨ روزه روزه عوض دو ماه روزه و نيز تصدّق (صدقه) به مقدار ممکن بدل ۶٠ اطعام ثابت است و پس از اين‌ها بدليّت استغفار است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5417 | پیوند ثابت

آخرین مطالب

نمایه‌ها

فیلم ها