از آیات «وَ لاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکونَا مِنَ الظَّالِمِینَ؛ به این درخت نزدیک نشوید؛ که از ستمکاران می‌گردید»،١ «فَلاَ یخْرِجَنَّکمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَی؛ مبادا شما را از بهشت بیرون کند، تا مبادا دچار شقاوت شوی»،٢ «إِنَّ لَک أَلاَّ تَجُوعَ فِیهَا وَ لاَ تَعْرَی وَ أَنَّک لاَ تَ...

ابلیس که عالِم، بلکه از علمای رتبه اول بود و خیلی هم می‌خواست منطقی صحبت کند، گفت: «خَلَقْتَنِی مِن نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِن طِینٍ؛ مرا از آتش آفریدی و آدم را از گل».١ ملائکه هم به خلقت حضرت آدم علیه‌السلام اشکال داشتند، ولی پرسیدند و جواب شنیدند....

از حضرت امام رضا علیه‌السلام روایت شده است: «گناهِ یأس از رحمت خدا، بیشتر از گناهی است که شخص مرتکب شده است». اگر جلوی خود را در ارتکاب معاصی نگیریم، حالمان به انکار و تکذیب و استهزا به آیات الهی، و یا به جایی می‌رسد که از رحمت خدا ناامید می‌شویم....

از سعدبن‌عبداللّه قمی اشعری سؤال شده بود که اسلام آن دو نفر، طوعاً و رغبةً بوده است یا کُرهاً و اجباراً؟...

در کلمات امیرمؤمنان علیه‌السلام آمده است که فرمود: «وَاللهِ لاَبْنُ أَبی‌طالِبٍ آنَسُ بِاْلَمْوتِ مِنَ الطّفْلِ بِثَدْیِ أُمِّهِ؛ به خدا سوگند، قطعاً علاقه پسر ابی‌طالب به مرگ، از علاقه کودک به پستان مادر، بیشتر است».١ و در کلمات سیدالشهدا علیه‌السلام آمده است: «وَ ما أَوْلَهَنی إِلی أَسْلافی! إِشْت...

خدا فرجی برساند؛ ما چه کاری می‌‏توانیم بکنیم؟! جز دعا چه از دست ما برمی‌‏آید؟! یکی از آقازاده‌‏ها ـ که متدین و مدیر مسئول روزنامه‌‏ای بود و علیهِ دولت انگلیس مطالبی می‏‌نوشت و در اثر آن روزنامه‌‏اش را توقیف کردند و گاهی هم خود او را زندانی می‏‌کردند ـ می‏‌گفت: در محاکمه صریحاً به من گفتند: آقا! شما ...

یکی از ندانم‌کاری‌‏های بزرگان عامه این است که از سویی حق زهرا علیهاالسلام را ندادند، و از سوی دیگر با استفاده از عایشه، به حقوق دیگران اعم از مرد و زن تجاوز و او را دسیسۀ سیاست‏‌های خود کردند....

آیا «مَنْ حَفِظَ أَوْ حَمَلَ الْقُرآنَ، فَقَدْ أُدْرِجَتِ النبُوةُ بَینَ جَنْبَیهِ؛...

معاویه در زیرکی ماهر بود. روزی به آرایشگر گفت: موهای سفید سر و صورتم را برچین. وی گفت: اگر آن‌ها را برچینم، زیاد می‏‌شود. گفت: بنابراین، موهای سیاه را برچین تا آن‌ها زیاد شوند؛ «خُذِ الأبْیضَ، قالَ یکثُرُ. قالَ: خُذِ الأَسْوَدَ». در محضر بهجت، ج۳، ص۱۱۴ ...

در ادارات با یکدیگر هم‌پیمان شده‏‌ایم که اسرار یکدیگر را در اَخّاذی و رشوه‌‏خواری فاش نکنیم! ما این‏گونه زندگی را می‏‌خواهیم. گویا از راه درست ممکن نیست برویم، که از راه نادرست می‏‌رویم! با هم خوب نیستیم و به حقوق یکدیگر تعدی می‌‏کنیم؛ بعد هم اعتراض می‏‌کنیم و می‏‌گوییم: اسلام برای ادارۀ جامعه، ناقص...