حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوردن غذای شبهه‌ناک و نیز خوردن غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد، هر چند جایز است، ولی انسان را مریض١ و از عبادات محروم می‌کند و یا سبب سلب توفیق می‌شود.   [۱]. ظاهرا مراد بیماری روحی و معنوی است. هر چند ممکن است مقصود اعم از بیماری روحی و جسمی باشد. در محضر بهجت، ج٢، ص۲۴۶...

مرحوم مجلسی در یکی از مؤلفاتش نوشته است: اگر انسان به طب مأثور از ائمه اطهار علیهم‌السلام عمل کند، به بیماری مبتلا نمی‌شود؛ زیرا آنها عالم به خواص مأکولات و سبزی‌ها و چیزهای دیگر هستند. بنده هم فی‌الجمله دیده‌ام شخصی به طب مأثور عمل می‌کرد و حدود هشتاد سال داشت و مریض نشده بود. زمانی که ما در نجف بو...

از آیات «وَ لاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکونَا مِنَ الظَّالِمِینَ؛ به این درخت نزدیک نشوید؛ که از ستمکاران می‌گردید»،١ «فَلاَ یخْرِجَنَّکمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَی؛ مبادا شما را از بهشت بیرون کند، تا مبادا دچار شقاوت شوی»،٢ «إِنَّ لَک أَلاَّ تَجُوعَ فِیهَا وَ لاَ تَعْرَی وَ أَنَّک لاَ تَ...

بوده‌اند کسانی که اگر معصیت یا خلافی از آنها صادر می‌شد یا غذای ناپاکی می‌خوردند، متوجه می‌شدند و می‌گفتند: تاریک شدیم، حجابی حاصل شد. و یا می‌گفتند: غذای خانۀ فلانی به ما می‌سازد. بعد معلوم می‌شد که آنها از صُلحا بوده‌اند، و وقتی طعام افراد لااُبالی را می‌خوردند، خون با مدفوعشان دفع می‌شد....

خوردن غذای شبهه‌ناک و نیز خوردن غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد، هر چند جایز است، ولی انسان را مریض١ و از عبادات محروم می‌کند و یا سبب سلب توفیق می‌شود. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۵۳  ...