ج. معصيت کرده است؛ ولى نمازش صحيح است.

ج. در صورتى که مقدمه خنديدن به اختيار و توجه او بوده است، بنابر اظهر نمازش باطل است وگرنه باطل بودن نماز مطابق احتياط است که نماز را تمام کرده و بعد از روى احتياط دو مرتبه اعاده نمايد.

ج. اشکال ندارد.

ج. بعد از نماز سجده‌ى آن را به جا آوريد.

ج. به اين که اقتصار بر واجبات آن کند.

ج. نمازى که خوانده صحيح است.

ج. در اين صورت نماز باطل است.

ج. به جماعت ادامه دهد.

ج. خير، نخواند.

ج. اگر رکن نماز کم يا زياد شده، مطلقا قضا دارد و در غير اين صورت، بين تقصير و قصور فرق هست؛ ولى چون نوعا تقصير هست، کم‌کم قضا نماييد.