ج. اجرت ندارد. ولى اِشغال مسجد به طورى که مزاحمت براى نمازگزاران يا موجب هتک مسجد باشد، جايز نيست.

ج. وضوخانه را بايد در آن قسمتى که سابقا مسجد نبوده ساخت ونيازمندى‌هاى ذکر شده پيش از صيغه‌ى وقفيّت جايز است و مسجد هم نبايد حياط مسجد شود.

ج. مى‌تواند اين طور جا بگيرد، ولى پس از شروع و انعقاد جماعت حق او زايل مى‌شود و فرد ديگرى مى‌تواند در آن جا نماز بخواند.

ج. بايد با اجازه‌ى مرجع تقليد باشد.

ج. جايز نيست.

ج. بله، مى‌توان مگر در نماز صبح که مکروه است.

ج. اوّل در خصوص نمازهاى سه و چهار رکعتى که فرد نمازگزار به رکوع رکعت سوم نرسيده و نماز جماعت بر پا گرديده و اطمينان ندارد که اگر نماز را تمام کند به جماعت برسد که در اين صورت مستحب است به نيّت نماز مستحبى نماز را دو رکعتى تمام کند و خود را به جماعت برساند و هم چنين نقل نماز ظهر روز جمعه به نافله براى کسى که سوره‌ى جمعه را فراموش کرده و سوره‌اى را که عدول از آن به سبب فراغ يا بلوغ نصف جايز نيست خوانده است.

ج. اگر به قصد قربت بگويد، صحيح است و در صورت بطلان هم نماز او باطل نمى‌شود.

ج. تکبيرة الاحرام بايد مقارن با قيام باشد.

ج. تا وقتى که از قبله منحرف نشده يا صورت نماز محو نشده باشد، اشکال ندارد و با زوال طمأنينه، ذکر را اعاده نمايد.