ج. حيض نيست؛ زيرا بايد سه روز اوّل حيض پشت سر هم باشد، پس ٣ روز غير متوالى در ١٠ روز کافى نيست.

ج. اگر خون ديده شده، چند روز آن نشانه‌حيض و چند روز ديگر آن نشانه استحاضه داشته باشد، چنان‌چه خونى که نشانه حيض دارد از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد همه حيض است والاّ، بايد از اولى که خون نشانه‌حيض دارد، حيض قرار دهد ودر عدد به خويشاوندان خود رجوع کند وبقيه را استحاضه قرار دهد.

ج. در فرض سؤال که تا روز هشتم است، حکم حيض را دارد، حتى روزهايى که در بين پاک بوده است.

ج. خير، نمى‌توانند.

ج. زن حائض اگر نماز ميّت را به جماعت مى‌خواند، در صفى تنها بايستد.

ج. اشکال ندارد.

ج. همان غسل ميّت براى او کافى است، ولى بنابر احتياط موقع غسل دادن نيت غسل جنابت و يا حيض را نيز بنمايند.

ج. نزديکى در حال حيض حرام است، چه زن دايم باشد يا غير دايم يا زن آزاد باشد يا کنيز.

ج. بر زن حائض و نفساء (زائو) بعد از گذشتن ايام حيض و نفاس واجب است که براى طواف غسل کنند، و در صورت معذور بودن از غسل و مايوس شدن از توانايى بر غسل، واجب است با تيمم طواف کنند. ودر صورت معذور بودن از تيمم، تا آخر زمان تمکن از مباشرت نايب گرفتن متعين است واحوط آن است که خود نيز طواف کند.

ج. بلى نفاس است و اگر روزه گرفته قضا کند و محاسبه روزهاى نفاس را از وقت انفصال کامل ولد شروع کند نه از ابتدا.