ج. مجرد قصد ده روز، کافى است؛ اگرچه در تمام آن، حائض باشد که بعدا اگر يک روز هم بماند بايد نماز را تمام بخواند به شرط آن که قبل از خواندن نماز، از قصد اقامه ده روز، برنگشته باشد.

ج. نزديکى کردن در مهبل، هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگرچه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.

ج. بايستى صبر کند تا پاک شود و غسل نموده و اعمال عمره را به جا آورد.

ج. به مسأله‌ى ۴۴۵ و ۴۴۶ رساله رجوع شود.

 ج. ممکن است گاهى خون استحاضه شبيه خون حيض غليظ و سرخ و سياه باشد و با فشار و سوزش بيرون بيايد.

ج. در صورت امکان بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و کمى صبر کند و بيرون آورد و بعد از آن که فهميد استحاضه او کدام يک از آن سه قسم است، کارهايى را که براى آن قسم دستور داده شده انجام دهد.

ج. بله، علاوه بر غسل وظيفه تعويض پنبه و آب کشيدن ظاهر فرج و وضو براى هر نماز را هم دارند.

ج. نيّت غسل استحاضه کافى است.

ج.١) يک بار بر خلاف عادت قبلى ديده است، عادت قبلى زايل نمى‌شود.

٢) دوبار ديده: الف) هر دو بار يک شکل بوده است: عادت قبلى زايل مى‌شود. ب) مختلف بوده است: روشن نيست، مگر بيش از دو بار باشد که عرفا صدق کند که اين زن عادت معينى ندارد که در آن صورت، مضطربه خواهد شد.

ج. براى شروع خروج مهم است و لو به وسيله چيزى، اما براى ادامه حيض وجود خون در داخل مهبل کافى است.