ج. با شک در چرم بودن، محکوم به طهارت است، مگر در صورت علم به نجاست، و اگر چرم بودن آن محرز است، محکوم به عدم تذکيه و نجاست است؛ مگر در صورت احراز ذبح شرعى حيوان يا احراز اين که قبلاً در درست مسلمانى بوده و يا در بازار مسلمين بوده است.

 ج. اگر قسمت خونىِ خلط نجس با ظاهر دهان و بينى تماس پيدا کند، فقط محل تماس نجس مى‌شود و تماس قسمت‌هاى ديگر يا قسمت خونى با باطن دهان و بينى، نجس کننده نيست.

ج. اين احتياط فقط مربوط به ظروف است.

ج. پاک است.

ج. از آن‌جا که فرقه‌هاى مختلفى وجود دارد، هر يک ممکن است حکم مستقلى داشته باشد؛ ولى به صورت کلّى هر کسى که بر وى مسلمان اطلاق شود، پاک است.

ج. اگر از چرم حيوان است، بدون احراز ذبح شرعى محکوم به نجاست است. بلى اگر در بازار مسلمين تهيه شود و احتمال داشته باشد که احراز تذکيه حيوان را کرده‌اند، محکوم به طهارت است و بازى کردن با توپ نجس مانع ندارد، و در صورتى که يقين به ملاقات چرم نجس با بدن يا لباس ـ با رطوبت سرايت کننده پيدا شود ـ بايد براى عملى که مشروط به طهارت است آن را تطهير کرد.

ج. شستن بيرون کافى است.

ج. احتياطا ظرف خاک مال شود.

ج. احتياط در اين است که اوّل ظرف را از آن چربى‌ها پاک کنند.

ج. اگر کسى اعم از مسلمان يا غير مسلمان به يکى از دوازده امام ـ عليهم‌السّلام ـ دشنام دهد يا با آن‌ها دشمنى نمايد نجس است. (به مسأله‌ى ١١۴ رساله رجوع شود.)