ج. خود بخار پاک است ولى اگر به صورت عرق و مايع درآمد نجس است.

ج. اگر جزء بدن انسان شود ـ مثل پيوند کليه ـ مانعى ندارد.

ج. طهارت آن خالى از وجه نيست.

ج. الکل مطلقا مورد احتياط در نجاست است، مگر به گونه‌اى به دست بيايد که از ابتدا مسموم کننده باشد نه مست‌کننده.

ج. همه کافر بوده و نجس هستند.

ج. گرچه نجس نيست ولى با بدن يا لباسى که به آن آلوده شده تا خشک نشده است، نماز نخوانند.

ج. در فضله‌ى پرندگان حرام‌گوشت، اقوى نجاست است و وظيفه از جهت عسر و حرج ـ که در شريعت نفى شده ـ در اين جا با جاهاى ديگر تفاوتى ندارد.

ج. پاک است، ولى مانع نماز است.

ج. در هر دو مورد احتياط در اجتناب است.

ج. اگر علم يا اطمينان به وجود الکل دارد، مقتضاى احتياط، اجتناب است.