ج. فقط در مواردى که معالجه منحصر به خوردن آن است، اکتفا به حدّ ضرورت جايز است

ج. مثل ساير کفّار هستند.

ج. اشکال ندارد.

ج. تا وقتى که به نجاست آبى که با آن خمير کرده‌اند علم حاصل نشده باشد از مقدارى از اطراف آن اجتناب شود و بقيّه پاک است.

ج. تشخيص اين که خون هست يا نه با خود مکلف است و با علم به خون بودن، از حيث نجاست، اجتناب لازم است، و براى نماز به مسأله‌ى ٧١٣ رساله رجوع شود.

ج. خير، حلال است

ج. ملاک، علم به جوش آمدن مغز آن با آفتاب است، که در اين صورت بنابر اظهر نجس است.

ج. آن‌ها کافر و نجس هستند.

ج. حيوان نجاست خوار ذبح شرعى مى‌شود و پاک مى‌گردد بنابر طهارت آن که اظهر است، لکن خوردن آن جايز نيست، مگر اين که قبل از ذبح استبرا شده باشد.

ج. جستجو لازم نيست و محکوم به طهارت است.