ج. اگر موجب نجس شدن نباشد مانعى ندارد، بلکه گاهى به آن‌ها تبرّک هم مى‌شود.

ج. نجس است و فقط با اتصال به آب کر پاک مى‌شود.

ج. اگر قسمتى از ظاهر آن نجس شده است، آب کشيدن آن مثل بقيه‌ى چيزها است، و امّا اگر با آب نجس خمير کرده‌اند، تطهير آن محلّ اشکال است، مگر به فراگيرى آب مطلق بر جميع اجزاى آن علم حاصل شود.

ج. لازم است آب کشيده شود.

ج. اگر سؤال از جهت طهارت و نجاست است، با شک در نجاست، محکوم به طهارت است؛ مگر آن اشيا و لباس‌ها از پوست حيوان باشد.

ج. اگر به واسطه‌ى راه رفتن نجس شده باشد، پاک مى‌شود، به مسأله‌ى ١٨۴ رجوع شود.

ج. اگر ديگران از آن جا استفاده‌اى مى‌کنند که مرتبط با اعمالى است که آن اعمال مشروط به طهارت است به آن‌ها بگويند.

ج. پاره کردن آن‌ها جايز نيست، ولى محو کردن آن‌ها جايز است.

ج. به هر مقدار که واسطه پيدا کند، نجس کننده است.

ج. خير دخالت ندارد. فقط اگر آب نجس با نجاست تغيير کرده باشد، بايد با اتصال، تغيّر آن زايل شود.