ج. بنابر احتياط واجب، بايد آن قسمت پُر شده را تطهير کرد.

ج. اگر جرميت دارد نجس است، و اگر محرز شد که فقط رنگ است، پاک است.

ج. آسفالت پاک کننده نيست، به مسأله‌ى ١٨۵ رجوع شود.

ج. اگر از فرش در اعمالى که در آن طهارت شرط است استفاده نمى‌شود، اعلام لازم نيست.

ج. بايد به نحوى که موجب هتک نشود به طور کامل آن را محو کند و يا در رودخانه يا چاه تميز بيندازد.

ج. اگر موجب نجس شدن نباشد مانعى ندارد، بلکه گاهى به آن‌ها تبرّک هم مى‌شود.

ج. نجس است و فقط با اتصال به آب کر پاک مى‌شود.

ج. اگر قسمتى از ظاهر آن نجس شده است، آب کشيدن آن مثل بقيه‌ى چيزها است، و امّا اگر با آب نجس خمير کرده‌اند، تطهير آن محلّ اشکال است، مگر به فراگيرى آب مطلق بر جميع اجزاى آن علم حاصل شود.

ج. لازم است آب کشيده شود.

ج. اگر سؤال از جهت طهارت و نجاست است، با شک در نجاست، محکوم به طهارت است؛ مگر آن اشيا و لباس‌ها از پوست حيوان باشد.