ج. اعلام لازم نيست و فقط خود بايد اجتناب نمايد و در صورت معاشرت با آن عدّه، پس از غذا به آنان اطلاع دهد تا آن‌چه نجس شده، پاک کنند. (به مسأله‌ى ١۴۶ رساله رجوع شود.)

ج. بايد آنان را مطلع ساخته و از خوراندن غذاى نجس به آنان اجتناب نمايد. (به مسأله‌ى ١۴۶ رجوع شود.)

ج. به مسأله‌ى ١۴٢ رساله رجوع شود.

ج. اگر آب شلنگ به تمام جاهاى نجس برسد، پاک مى‌شود.

ج. اگر با آن وسايل و لباس‌ها، کارى که در آن طهارت شرط است انجام مى‌دهند، لازم است گفته شود و اگر عالم به نجس شدن آن‌ها شد لازم نيست بگويد؛ مگر در آن‌چه مربوط به او هم هست.

ج. بلى، پاک مى‌شود و خارج کردن غساله لازم نيست.

 ج. در صورتى که فرد مقابل درصدد انجام اعمالى است که طهارت در آن‌ها شرط است، اطلاع او لازم است.

ج. بنابر احوط در غير موارد عسر و حرج در خارج کردن غساله جايى که آب‌ها جمع مى‌شود، نجس مى‌ماند. بله، اگر ظرف و يا چيز سفتى گذاشته شود تا آب‌ها در آن‌ها جمع و خارج شود تمام آن پاک مى‌شود.

ج. تجسس لازم نيست.

ج. آسفالت پاک کننده نيست، به مسأله‌ى ١٨۵ رجوع شود.