ج. افضل، خشک نکردن است.

ج. اگر مى‌داند که زن، نگاه حرام مى‌کند، در جاى ديگر وضو بگيرد.

ج. بايد دست را داخل آب نمود و در حال بيرون آوردن از آب، قصد شستن دست را نمود و اگر به قصد وضو چند بار دست را داخل آب کند، وضوى او اشکال دارد.

ج. وضويش صحيح است، موارد اسراف مختلف است و اگر سبب ضرر رساندن مالى شود، حرام است.

ج. ضرورت ندارد، مگر آن که موادّ محلول، آب را مضاف کرده باشد.

ج. اگر مانع رسيدن آب به پوست است، بايد برطرف شود و اگر ضرورت دارد، وظيفه‌ى او جبيره است و احتياطا تيمم هم ضميمه کند خوب است.

ج. اگر داراى جرم است که مانع از رسيدن آب است بايد برطرف شود.

ج. به مسايل ٣١٢ الى ٣٢٠ رساله رجوع کنيد.

ج. اگر براى بهبود انگشت، بستن تمام دست لازم است و يا باز کردن آن موجب عسر و حرج است، تمام آن حکم جبيره پيدا مى‌کند.

ج. آن چه ذکر شده تا به حدّ حرج نرسيده عذر نيست، و اگر از لحاظ مالى متمکن است، پول بدهد و نايب اجير کند.