ج. هر وضويى نيّت لازم دارد.

ج. اگر پوست زير ابرو پيدا نيست، شستن ظاهر آن کافى است؛ و اگر پيداست و يا مشکوک است، بنابر احتياط واجب بايد آب را به زير ابرو هم برساند.

ج. خير.

ج. در اين صورت مسح‌ها را با کف دست چپ انجام ندهد، على الاحوط

ج. بايد دوباره وضو بگيرد و نمازى را که يقين دارد با آن وضو خوانده، اعاده يا قضا کند و اگر آن را نمى‌داند، توضيح حکم آن در مسأله‌ى ١١٢۶ رساله بيان شده است.

ج. بله مى‌تواند.

ج. بايد به قصد طهارت و وظيفه‌ى فعليّه گرفته شود. هر چند داعى بر اين، با طهارت بودن در وقت نماز باشد.

ج. اگر به قصد آن نماز وضو نگرفته، وضويش صحيح است.

ج. مراد اين است که به مجموع از پايين به بالا و از بالا به پايين قصد وضو کند يا بدون قصد باشد، به خلاف اين‌که آب را از پايين به بالا بريزد، ولى هنگامى که آب به پايين برمى‌گردد قصد وضو کند که صحيح است. چنان‌که در وسيلة النجاة آمده است.

ج. اگر نداند کدام جلوتر بوده است، چنان‌چه پيش از نماز است بايد  وضو بگيرد، و اگر بين نماز است، بايد نماز را رها کند و وضو بگيرد، و اگر بعد از نماز است، نمازى که خوانده صحيح است و براى نماز بعد وضو بگيرد.