اذان و اقامه گفتن در گوش کودک به هنگام ولادت،١ معرفی تکوینی ایمان برای اوست....

چنانچه ابتدای صراط که بر روی جهنم است ـ که «أَدَق مِنَ الشعْرِ وَ أَحَد مِنَ السیفِ؛ باریک‌تر از مو، و تیزتر از شمشیر است»١ ـ از همین دنیا باشد ـ که چنین است ـ با کمترین غفلت ولو یک آن و یک لحظه از آن می‌افتیم، و اگر افتادیم ممکن است تا به آخر برویم؛ لذا باید برای تثبیت در دین و بودن بر صراط مستقیم ...

معصوم علیه‌السلام اهل خطا و خطیئه نیست، ولی غیر معصوم هرچند از علمای بزرگ و جلیل‌القدر باشد، خالی از خطا نیست؛ لذا نباید مشکوکات اقوال و آرای آنها را به‌واسطه عظمت شأن و بزرگی مقامشان پذیرفت،١ بلکه تنها در واضحات و مسلمات باید مطابق نظرشان بود، و در مشکوکات باید گفت: نَعْتَقِدُ بِمَا اعْتَقَدَ بِهِ ...

اگر کمی از راه منحرف شویم، شیاطین جن و انس بر ما مسلط می‌شوند. اگر کسی راه نجاح و فلاح را پیدا کرد، آسوده خاطر باشد که غرض همان است. عملاً پیمان ببندیم که در راه خدا باشیم و عزم بر خلاف نداشته باشیم، و به گناهان صغیره نزدیک نشویم که اصرارش ما را به کبائر و همین‌طور تا به مراتب عالیه خطا و گناه می‌کش...

یکی از شاگردان عرض کرد: در ماه رمضان می‌خواهم به مشهد مشرف شوم. حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره فرمودند: خَیرَ مَشْهَدٍ تَشْهَدُونَ (در بهترین محل حضور، حاضر می‌شوید و می‌روید) در آنجا سعی کنید از معدن نور استضائه کنید و معدن نور را استخراج نمایید. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۵۶ ...

خدا کند علوم و معارف ما مثل نهری که به دریا متصل است، یک نحو ارتباط، ولو به‌صورت یک نخ باریک با منبع و سرچشمه [حاملان وحی، رسول اکرم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم و اهل‌بیت علیهم‌السلام] اتصال داشته باشد، وگرنه یک حوض پر از آب هم بدون ارتباط و اتصال با سرچشمه، فایده و دوام و تازگی ندارد. در محضر بهجت، ج۲...

مگر ممکن است انسان در هدایت مردم به اندازه توانایی، مانند حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف باشد و مورد عنایت و نظر او که «عَینُ الله‏ِ الناظِرَة؛ چشم بینای خدا»١ است، نباشد؟! وای به حال کسی که چنین تشخیص بدهد که مراعات و معاونت ظالم و یا دفاع از ظلم برای او خیر است!...

ما غذاهای لذیذ را خوب و مفید، و غذاهای غیرلذیذ را بد می‌دانیم، درحالی‌که چه‌بسا غذاهایی که با روغن سرخ شده، مضر باشند، ولی غذای آب‌پز نظیر آبگوشت مفید باشد. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۸ ...

طبیبی به شهری وارد شد و دید هیچ‌کس برای طبابت نزد او نمی‌آید. تفحص کرد و دید یکی از اهالی آن شهر به دیگری می‌گوید: جدم سیرنشده دست از غذا برمی‌داشت و دیگری به او می‌گفت: پدرم گرسنه نشده غذا نمی‌خورد. طبیب از اینجا علت تندرستی آنها را فهمید و… . در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۹ ...

ای‌کاش حق را به اهلش می‌دادند! ای‌کاش عالِم به منبر می‌رفت، و عالِم امام جماعت و جمعه می‌شد! ای‌کاش کسی که حاکم بر شهوت و غضب بود، حاکم بر جامعه می‌شد، نه محکوم غضب و شهوت!...