چنانچه ابتدای صراط که بر روی جهنم است ـ که «أَدَق مِنَ الشعْرِ وَ أَحَد مِنَ السیفِ؛ باریکتر از مو، و تیزتر از شمشیر است»١ ـ از همین دنیا باشد ـ که چنین است ـ با کمترین غفلت ولو یک آن و یک لحظه از آن میافتیم، و اگر افتادیم ممکن است تا به آخر برویم؛ لذا باید برای تثبیت در دین و بودن بر صراط مستقیم این دعا را در زمان غیبت همه بخوانیم که:
«یا اللهُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ، یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمتگستر، ای مهربان، ای زیر و رو کننده دلها، قلب مرا بر دینت استوار و ثابت بدار».٢
وقت خواندن این دعا همین روزها میباشد. اگر این روزها این دعا را نخوانیم پس کی میخواهیم بخوانیم؟!