ج. فقط تطهير او لازم است ظاهرا.

ج. ظاهرا شرط نيست.

 ج. لازم نيست و در اين فرض هر کدام در اوّلِ عملِ خود نيّت مى‌نمايد که بعضى از مجموع غسل را به جا مى‌آورد، براى امر خدا.

ج. اگر قبل از غسل ميّت و بعد از سردشدن بدن او باشد، غسل مسّ ميّت واجب مى‌شود و سرايت‌کردن يانکردن نجاست، ملاک‌وجوب غسل مسّ ميت نيست.

ج. خير، نمى‌تواند.

ج. نبايد او را حنوط کنند.

ج. واجب است ميّت را سه غسل بدهند: اوّل غسل با آبى که به سدر مخلوط باشد. دوم غسل با آبى که به کافور مخلوط باشد. سوم غسل با آب خالص؛ و مراعات اين ترتيب لازم است و در صورت به هم خوردن ترتيب، از همان جا که به هم خورده اعاده کنند.

ج. تا جنين مرده خارج نشود و بدن او با ظاهر بدن مادر تماس نگيرد و يا سنّ او بيش از چهار ماه نباشد، غسل لازم ندارد.

ج. بله، و احتياطا او را تيمم هم بدهند.

ج. اگر غاسل بر او صدق نمى‌کند، مانعى ندارد و نيّت مقلِّب (کسى که جسد را جهت غسل حرکت مى‌دهد) مستحب است و نيّت دو نفر مشترک بر هر دو واجب است.