ج. خلاف احتياط مستحب است. (مسأله‌ى ۴۶٣ رساله).

 ج. اگر کسى جايى از بدن خود را به بدن انسان مرده‌اى که غسلش نداده‌اند و بدنش سرد شده برساند بايد غسل مسّ ميّت نمايد، چه آن ميّت مسلمان باشد يا کافر و چه در خواب يا بيدارى بدن او را مسّ نمايد و چه در حال اختيار  مسّ کند يا بدون اختيار مسّ نمايد و کيفيت غسل مسّ ميّت با غسل‌هاى ديگر فرقى ندارد و کسى که غسل مسّ ميّت نموده بايد براى نماز وضو بگيرد بنابر احوط.

ج. خير، بنابر اظهر غسل کردن بر او واجب نمى‌شود، اگرچه احتياط مستحب در غسل کردن است. (مسأله‌ى ۴٧۴ رساله).

ج. بايد دست‌هايش را هم حنوط کند.

ج. اگر خوفى بر ميّت نيست صبر کنند؛ اگرچه حرمت مسلّم از اولويت زمانى است که مزاحمت با ولىّ داشته باشد و وجوب اذن و اجازه گرفتن ـ که عمل بدون آن باطل است ـ مبنى بر احتياط است.

ج. بله.

ج. محارم او از زير لباس با عدم نظر و لمس، على الاحوط او را غسل دهند و اگر محارم ندارد شرط مماثلث ساقط است و احتياط آن است که هر يک از مرد و زن او را از روى لباس غسل دهند بر هر تقدير.

ج. براى نمازهاى بعدى بايد غسل کند.

ج. غسل واجب نيست، اگرچه جايى را که سرد شده مسّ نمايد.

ج. احتياط مستحب آن است که اوّل کافور را به پيشانى ميّت بمالند و در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست، و عدم رعايت ترتيب، اشکالى به آن وارد نمى‌کند.